Denizliden Ayrılık Destanı...

Gökler saldı bela, yer verdi bela, Sarstı
âfâkı bir acı vâveylâ, Rahmet et âleme ey
nûr-u Mevlâ! Ey cilve-i rahmet-i âlem Risâle-i
Nur! Bir yanda sel var, bir yanda kan akar, ...Bu
belâ ateşi âlemi yakar, Ağlayan bu beşer hep
sana bakar, Ey nümûne-i rahmet-i âlem Risâle-i
Nur! Çevrildi ateşle bu koca dünya, Bir
cehennem gibi kaynadı deryâ, Yetiş imdâda ey
şâh-ı evliyâ, Ey bu zamanda rahmet-i âlem
Risâle-i Nur! ................. Kaldıramaz sana
asla kimse el, Bağlıyoruz bizler sana candan
bel; Dünyalara sensin ümit ve emel, Ey ziyâ-i
rahmet-i âlem Risâle-i Nur! Zındıkaya, küfre
karşı saldırdın, Gönüllerden kederleri
kaldırdın, Bizi nûrun deryâsına daldırdın,
Ey bîçarelere rahmet-i âlem Risâle-i Nur!
................... Sen ordu kurmazsın erle,
uşakla, Savaşmazsın öyle topla, bıçakla,
Nûrunla şu asrı tutup kucakla, Ey şimdi
rahmet-i âlem Risâle-i Nur! Bitsin de bu
korkunç tûfân-ı şedid, Açılsın yep yeni
bir devr-i mes'ud, On sekiz bin âlem eylesin
hep îyd, Ey ehl-i Kur'ân'a rahmet-i
âlem Risâle-i Nur! Geliyor şu karşıdan gerçi
bir zulmet, Fakat sensin bugün ata-i rahmet,
Boğacaksın onu nurunla elbet, Ey bir rahmet-i
alem Risele-i Nur! cuman mubarek ola can kardeş

çok çok çok güzel dursun ali erzincanlı daha
bi güzel dile getirmiş.