SaNa YiNe MuHTaCiM ~ GöKHaN öZeN ..!

Çıkarıp kalbimi koydum ortaya! Düş
geçiremediğim, yatağımda uyuttuğum
kavgalarımı Yüreğime bastırdığım sigara
yanıklarımı Annem'in gidiş'ini,
Babam'ın küçük işçi
vardiya'larını Kadınlığımı, kalemimi,
kâğıdımı, rakı'nın
acımtıraklığını Sana olan sarhoşluğumu,
çıkarıp kustum oracığa... Sırtından
günahlarını çıkarıpta, İblis'liğinle
dil çıkartıpta gülme şimdi bana! Kolaysa,
Mavi kör gözlerinle dokun şimdi
yalnızlığıma

Savaşarak gidiyordun.. Sen barışa aç
b/ıraktın , ben ; savaşta seninle ortak
sınırlarını yitirmiş bir ülke.. Sol
cephe'de kaybettim direnişi.. Gözlerin ;
elime tutuşturulmuş mavi kalem, gözlerim ;
kuraklığa anlaşma imzalayan nehri şehrin..
İmzalıyordum , imzalıyordum***a ben yine sana
b/akıyordum..

Bana çocukmuşum gibi davranma anne !
bebekmişim gibi davran. Bebeği anne sütünden
kesermiş gibi Kes beni ondan .. Mesela *** ucuna
sürdüğün acıyı sür onun dudaklarına
öpemeyeyim bir daha sonra bezle gözlerimi
ıslatmasın artık her gece yastığımı kalbimi
pudralamayı da unutma anne pişik oldu zira onun
uzun süre kalbimde yer etmesinden ve emeklemeden
önce koşmayı öğret bana öğret ki koşarak
uzaklaşayım ondan.. zaten ağlayarak geldim
dünyaya birde gülmeyi öğret bana anne o`nsuz
iken..!

gelme. ciddiyim! sana yer bulamam artık içimde
bir kanca yardımıyla, burnumdan geldi
anıların. mumyaladım kalbimi tuz bastım
'boşluklarına' kopan pamuk
ipliklerimizden tıktım biraz da ağzıma kadar
doluyum, sen kusarım! dönme! canlanır tüm
i...pliklerim. ikna odalarına çekip,
haykırırlar tepemde yeminler ederler bir daha
kopmayacaklarına, inanırım! gelme işte... yine
gidersin. bu kez ağlayamam bile, içime akar
yaşlarım. ve ıslanır, eriyip gider zoru zoruna
kuruttuklarım. sonra kaplar küf her yanımı
bakamam da ben, sen dururken kendime. çürütür
yokluğun, kabuklarına hasret kanar durur
yaralarım. biliyorum. kalmaz sensizliğe dönecek
gücüm. kayıverir taburelerim, hiçlikte asılı
kalırım..

Hedef tahtasıyım , severim on ikiden ölmeyi
mesela.. Yağmurlara sığınsam bi
"dolu" sen devrilir gözlerime. Yani
gök gürlemesi değil aklıma yağışın
sevgili, ıskaladık.. Espriyi anlamadın mı?
Tanrı çaktırmadan kahkaha atıyor..

Yaşamak gecenin tüm karanlığına rağmen,
Buğulu bir cama güneşi çizebilmektir.YAŞAMAK
DİRENMEKTİR

Sessizliğe gömüldü tüm
beklemelerim..Tükenmeyecek umutlarla bekliyorum
boşluğu..Beklerim neyi beklediğimi
bilmeden..Çok zormuş hiçbir şeylerimi
beklemek.. Çerçevelerim boş uykularım
rüyasızdır benim. Zormuş hiç bir şeyleri
beklemek..Ne bir ...can , ne bir ten , ne bir koku
var beklediğim.. Bir şarkı bile yok söylemek
istediğim..Bazen ağlamak isterim..Ama kime ?
neye ? neden?Ağlayamam. Gözyaşlarım hiçbir
şeyi beklemeye dayanıklıdır..Hiçbir şeyi
beklemelerim yıldızsız geceleri sever..Bakmak
ister***a bakamaz gözlerim.. Zormuş hiçbir
şeyi beklemelerim..Zormuş neyi beklediğimi
bil***m..Öyle bir boşluktayım ki kalbimde
sızım yok..Kalbimde bir sızım olsun isterim..
Ellerim yok benim..Acıyı hissetmez..Gözleri ,
dudakları , saçları yok hiçbir şeyi
beklemelerimin..Önce yüz olmalı gözlerini ,
dudaklarını , saçlarını çizebileceğim..Ama
içinden gelmez hiçbir şeyi beklemelerimin..Bir
şarkım olsun..Üzülüp , ağlayıp ,
dinledikçe Allah’a dua edeceğim..Ama sesi
yoktur hiçbir şeyi beklemelerimin..Ansızın bir
yıldız kayar hiçbir şeyi beklemelerimde
uzanıp tutabileceğim..Ellerimi yakar
sıcaklığı , parlaklığı gözlerimi..Sonra
içimde bir sızı hissederim ilk defa..Can olur ,
ten olur , koku olur..Sevdiğim adam olur hiçbir
şeyi beklemelerim